Dąży ona do stabilizacji gospodarki . Dotyczy wydatków rządowych
(wydatki na określone dobra i usługi ) oraz opodatkowania .
Wydatki rządowe są narzędziem , za
którego pomocą rząd wyznacza relatywną wielkość sektora publicznego i
prywatnego , określa , jaka część naszego PNB ma być przedmiotem konsumpcji
publicznej (zbiorowej ) , nie zaś prywatnej .
Drugą częścią polityki
fiskalnej jest opodatkowanie odgrywające w makroekonomii dwie kluczowe role .
Po pierwsze , obniża dochody indywidualne , ponieważ wyższe podatki powodują ,
że gospodarstwo domowe ma mniej pieniędzy na wydatki konsumpcyjne , a to
prowadzi do zmniejszenia globalnego popytu i faktycznej wielkości PNB .
Oprócz tego podatki mogą oddziaływać
na poziom potencjalnego produktu np.
obniżenie podatku od dochodów z nowych
inwestycji przedsiębiorstw . Celem tego może być zwiększenie wydatków na
inwestycje w maszyny i tworzenie nowych fabryk . Z chwilą , gdy do
krajowych zasobów kapitału dochodzą nowe
inwestycje , wzrasta wydajność siły
roboczej i potencjalnego PNB .
Podsumowując , polityka
fiskalna oddziałuje na wydatki , wywiera
wpływ na PNB i inflację w krótkim okresie . doradca kredytowy
Dużą rolę w polityce fiskalnej odgrywa deficyt budżetowy państwa , który jest
nadwyżką wydatków państwa nad jego dochodami . Państwo finansuje zwykle swój
deficyt , zapożyczając się u społeczeństwa poprzez sprzedaż obligacji , które
zawierają zobowiązanie do zapłacenia w przyszłości określonej kwoty odsetek .
